PARENTING COORDINATION


Familierechtadvocaten en -mediators krijgen regelmatig vragen van ouders over een probleem met hun ex-partner over de uitvoering van de afgesproken zorgregeling of het ouderschapsplan.


“Hoe gaan we om met de terugbrengtijd van de kinderen? Toen we het ouderschapsplan maakten waren de kinderen vijf en drie jaar. Nu zijn ze zestien en veertien, maar de andere ouder wil niet praten over een andere tijd!”


“Toen we uit elkaar gingen, hebben we afspraken gemaakt over de manier waarop we met elkaar communiceren. Het loopt echter niet zo lekker meer, maar het lukt niet om de situatie te wijzigen. We komen er niet uit. Moet ik nu procederen? Dat wil ik eigenlijk niet, want verder gaat het best goed.”


“Mijn ouders zijn over vijf maanden vijfentwintig jaar getrouwd en geven een feestje. Dat feestje valt in het weekend dat onze dochter niet bij mij is, maar het is natuurlijk hartstikke leuk dat ze wel bij dat feestje kan zijn. Als ze er niet bij is dan voelt dat echt als een gemis. Mijn ex-partner wil nog niet echt meedenken. Ik wil eigenlijk wel proberen om het te regelen met haar. Moet dat via de rechter? Ik wil zo min mogelijk escaleren, want dat maakt teveel kapot. Tegelijkertijd wil ik wel dat onze dochter mee kan naar het feestje.”


Denk dus aan onderwerpen waar niets over is afgesproken in het opgestelde ouderschapsplan, zaken die door het verloop van de tijd anders zijn geworden of zaken waar ouders tijdens het opstellen van het ouderschapsplan niet bij stil gestaan hebben.


Ex-partners zoeken in deze gevallen vaak een oplossing waar zij snel mee geholpen (denken) zijn. De traditionele wegen worden bewandeld, omdat mensen vaak niet beter weten of de betrokken professional een eigen manier van werken/handelen heeft. Een rechtszaak aanspannen is duur met een (grote) kans op escalatie. Mediation kan ook omslachtig zijn als er een uitwisseling van standpunten gaat plaatsvinden. Dat leidt dan weer tot hoge kosten en frustraties.


De problemen hebben vaak betrekking op kleine beslissingen, bijvoorbeeld omdat de kinderen ouder worden, de omstandigheden veranderen of er iets voorbij komt dat een aanpassing nodig maakt. Een snelle oplossing heeft dan de voorkeur. Dat geeft duidelijkheid.


Om in deze behoefte te voorzien kan gekozen worden voor “parenting coordination”.
Bij “parenting coordination” wordt er een “parenting coordinator” (verder te noemen “pc”) aangesteld die samen met ouders en kind zoekt naar een oplossing op maat zonder de weg naar de rechter te kiezen. Het traject stelt het belang van het kind altijd voorop. Wanneer de ouders er samen niet uitkomen kan de pc bindende adviezen geven bij eenvoudige geschillen of (niet bindende) aanbevelingen bij grote(re) geschillen. Ouders spreken van tevoren af dat zij zich zullen houden aan een bindend advies.

De pc moet wel de bevoegdheid hebben (krijgen van de ouders) om als pc te kunnen optreden. Daarvoor dient de pc-clausule ondertekend te worden. Deze clausule kan overigens ook al opgenomen worden in het ouderschapsplan.

 

De beslissingsbevoegdheid van een pc is beperkt. Voor grote geschillen is er de rechter die uitspraak moet doen. Denk dan bijvoorbeeld aan een ingrijpend verhuizingstraject of een structurele/grote wijziging van de zorg- en opvoedingstaken. De pc dient zich dus eerst af te vragen of er voldoende bevoegdheid is om een probleem aan te pakken en of het pc-traject ouders kan bieden, waarvoor zij komen.

 

Een pc kan met de kinderen praten en ook informatie opvragen bij een betrokken hulpverlenende instantie of een school.

 

Wie zijn pc? De gecertificeerde pc is een ervaren familiemediator, die als advocaat, psycholoog of therapeut, jarenlange ervaring heeft in familie- en scheidingsmediation. Om pc te kunnen worden heb je een aantal kernvaardigheden nodig. Zo spreekt het voor zich dat je als pc een achtergrond moet hebben die aansluit bij familie bemiddeling, arbitrage/besluitvorming en inzicht moet hebben in relevante wetgeving en richtlijnen. Een pc is dus een veelzijdige professional die geheel is uitgerust om ex-partners de juiste adviezen te geven, waarbij de belangen van de kinderen voorop worden gesteld.


Wat kan de pc ouders wel bieden?

  • Hulp bij uitvoering en naleving bepalingen ouderschapsplan;
  • Hulp bij te nemen beslissingen over de kinderen;
  • Aanbevelingen en voorstellen doen over elk probleem dat raakt aan het belang van de kinderen inclusief onderwerpen die raken aan de zorg- en contactregeling danwel de bijdrage in de kosten van de kinderen;
  • Een beroep doen op een deskundige die kan bijdragen aan het welzijn van de kinderen onder de voorwaarde dat de ouders de kosten van die deskundige dragen;
  • Een bindend advies geven over:
    - Het tijdstip en de plaats van halen en brengen. Wanneer begint een weekend? Wanneer begint een vakantie?
    - Het treffen van tijdelijke regelingen die het ouderschapsplan niet definitief wijzigen.
    - Advies geven over opvangvoorzieningen tijdens de uitvoering van de zorgregeling.
    - De wijze waarop ouders met elkaar communiceren.
    - Het tijdstip, de wijze en frequentie van videocontact en/of telefonisch contact met de kinderen.
    - Het contact van de kinderen met derden.


De pc mag geen bindend advies geven over de volgende onderwerpen:

  • De hoofdverblijfplaats van de kinderen en een definitieve wijziging van de zorg- en opvoedingstaken.
  • De hoeveelheid tijd die de kinderen bij de andere ouder doorbrengen.
  • Het gezag over de kinderen.
  • Een verhuizing van de kinderen buiten de regio of naar het buitenland.
  • Een schoolkeuze.
  • Toestemming voor een vakantie naar het buitenland.
  • Ingrijpende medische/religieuze behandelingen.
  • De (verdeling van de) kosten van de kinderen.

Over deze onderwerpen mag de pc wel een aanbeveling of een voorstel doen.